Dag 7: Bakersfield - Death Valley- Las Vegas
We zijn vroeg uit Bakersfield vertrokken. Was geen straf want het hotel was 3x niets. Veel herrie.
Vandaag alle soorten weer gehad: zon, regen, storm en kou. De weg naar Death Valley was al prachtig maar de rit door Death Valley nog veel mooier. Wat een groots landschap. We kwamen langs Silver Valley een gehucht met gebouwen uit 1926. Echt leuk om te zien. Bizar hoeveel campers er opdoken op gratis campings. Niet te doen maar het stond welproppie vol.Van het uitzicht genoten vanaf Dantes View waar je een waanzinnig uitzicht had.
Toen op weg naar Las Vegas. Mensen hadden het al verteld maar als je het met eigen ogen ziet geloof je het nog steeds niet. Onze mond viel open en staat dat nog steeds. Prachtige kamer in Planet Holleywood op 37e verdieping met uitzicht op de strip. Hebben zojuist deel van de strip afgelopen. Fonteinen ballet gezien Marloes had zowaar tranen in haar ogen zo bijzonder mooi. Helaas ging het spektakel bij Temptation Island vanwege de harde wind niet door, morgen nieuwe kans. Voor jullie is Paul nu al 50 gelukkig voor hem is hij hier nog 49!
we gaan nu lekker nog even mensen kijken.
Dag 6: Yosemite National Park - Sequoia National Park - Bakersfield
Vanmorgen stonden we op met regen. Het is aardig afgekoeld en je moet echt een trui aan. We hadden een fikse rit voor de boeg naar het volgende nationale park, wel 3 uur rijden. Helaas toen we de auto startten gaf deze een melding dat een van de banden niet goed op spanning zat. Omdat we toch moesten tanken dachten we dan lossen we dat daar wel op met een beetje lucht erbij. Echter de melding verdween niet. Op weg naar het volgende park dook ineens uit het niets een bandenbedrijfje op die 7 dagen open was (en het was zondag vandaag). Paul vertrouwde het niet helemaal en was blij dat er even naar gekeken kon worden. Er bleek een schroef in te zitten en het kon ter plekke gerepareerd worden voor 10 dollar. Al met al is het gelukkig goed gekomen.
Rond een uur of 2 kwamen we toen aan bij het Sequoia Park en we begonnen gelijk goed bij het Gian Forest. Hier staat de General Sherman Tree een van 's werelds grootste Sequoia: ongeveerd 83,8 meter hoog en 31,3 meter in omtrek. Je weet niet wat je ziet, hoe klein is de mens dan. We hebben daar een tijdje rondgelopen omdat het zo prachtig was. Daarna zijn we doorgereden naar Moro Rock vanwaar je een spectaculair uitzicht moet hebben, echter omdat het nogal bewolkt was zijn we halverweg de vele trappen teruggekeerd omdat je eigenlijk niets zag. Wel jammer.
Maar het park was prachtig mede door weer de herfstkleuren van de bomen en de natuur. Veel eekhoorntjes zien oversteken en zelfs 2herten gespot langs de kant van de weg.
Toen maar de rit naar Bakersfield waar we het hotel hadden begonnen omdat dat ook nog 3 uur rijden was, waarvan de 1e anderhalf uur alleen maar slingerend dalen was van 7.000 feet (plm. 2130 meter). We waren behoorlijk zweverig toen we weer in de bewoonde wereld kwamen.
De wintertijd is nu hier ook weer begonnen en daarom is het al om 5 uur donker en daarom kwamen we vandaag voor het eerst in het donker aan bij een hotel.
Al met al een zware maar mooie dag gehad (ondanks de regen en kou).
Morgen reizen we via Death Valley naar Las Vegas. Een ' zware' tocht van maar liefst 7,5 uur. Dus dat wordt vroeg op, waar Paul geen moeite mee heeft, maar zijn vrouw dus weer wel!
Hopelijk is er in Las Vegas weer een computer beschikbaar zodat we het verhaal kunnen vervolgen. ' Reis mee' heeft inmiddels op onze ' klacht' van het niet kunnen verwerken van reisverhalen en het oploaden van foto's vanaf Ipad gereageerd dat ze eraan werken, maar dat zal wel niet meer lukken tijdens onze reis. Dus de foto's houden jullie nog tegoed. Die plaatsen we als we weer terug zijn om het verhaal te completeren.
Dag 5: San Francisco - Yosemite National Park
Paul is nog steeds niet gewend aan het tijdsverschil en slaapt nog steeds niet goed. Zijn vrouw daarentegen heeft nergens last van
De rit vandaag was erg afwisselend. Van berg naar vlak met heel veel notenbomen. Veel fruittentjes langs de kant van de weg. Het weer was nog goed, wel bewolkt. Steeds hadden we het erover hoe schoon het hier allemaal is, tot we door een stukje niemandsland reden waar we ons thuis waanden. Overal langs de kant lag zwerfvuil. Dus dat viel effies tegen.
Na een rit van 4 uur kwamen we dan aan bij Yosimite National Park. Ook hier is het herfst en dus zag het er schitterend uit met de loofbomen in herfstkleuren geel en rood. Wat is een mens nietig bij zulke hoge bergen. Bizar om te zien hoeveel stuk bos er verbrand is en hoe troosteloos dat eruit ziet. Op naar de beroemde Breidalveil Fall. Misschien komt het doordat het erg droog is geweest de afgelopen maanden, maar deze waterval viel een beetje tegen. We hebben foto's gezien dat de waterval erg breed is, maar dat hebben wij niet gezien. Omdat het zaterdag was en nog goed weer, was het erg druk in het park. Na een paar rondjes gereden te hebben hadden we het wel gezien, mede omdat we nog de kilometers van San Fransisco in ons benen hadden en niet de puf hadden een stuk te gaan lopen.
Dus naar het hotel gereden in El Portal net buiten het park Yosemite View Lodge. Leuk om ook in een soort 'motel' omgeving te zitten. Veel lokale bevolking een hele aparte belevenis.
We konden nog net op het balkon van het laatste zonnetje genieten en vreemd was het te zien dat het hard regende rechts van het balkon, maar links scheen de zon en dat allemaal binnen 2 meter.
En gelukkig hadden de Van der Velden's weer iets raars. Even rond 9 uur ging er spontaan om de 30 sec. een alarmpiep af. Dus Paul op zoek en het bleek het brandalarm te zijn vermoedelijk lege batterijen. Dus de telefoon gepakt om de receptie te bellen.... Helaas deed deze het niet. Omdat we al in bed lagen maar weer aangekleed en naar de receptie gelopen. Ach ja, deze lodge hadden ze nog niet nagelopen op batterijen............ Gelukkig was het niet na 11 uur want dan had niemand de batterijen kunnen verwisselen.. Het zou je toch maar gebeuren.....
Al met al toch een rustige nacht gehad als was deze wel een uur langer want de tijd ging vannacht terug naar wintertijd. Dus nu is het tijdsverschil met NL 9 uur.
dag 4: San Fancisco
Dag 3: San Simeon - San Francisco
De reis van vandaag voerde langs de beroemde California 1. We waren vroeg vertrokken en achteraf gezien was dat maar goed, want er was genoeg te zien vandaag. We begonnen met een kolonie zee-olifanten. Ineens zagen we koppies eigenwijs uit de zee steken en moesten eerste even knipperen of we het wel goed zagen. Tot we bij een punt kwamen waar al wat auto's stonden en toen zagen we pas wat het was. Een heel strand vol met zee-olifanten die op en over elkaar lagen te slapen. Bijzonder om dat zo in het wild te zien. Paul is vooral onder de indruk van alle gieren en havikken die we onderweg gewoon langs de kan van de weg op paaltjes zien zitten.
De reis ging verder over deze weg en woorden schieten tekort wat een prachtige natuur. We gingen richting Monterey Bay en hebben ook nog de 17-MileDrive genomen. Dit is een schilderachtige route langs de ruige kust, door het bos, langs mooie golfterreinen en prachtige landhuizen. Daar hebben we Seal Rock en Bird Rock gezien waar zeeleeuwen en pelikanen hutje mutje lagen/stonden.
Toen op weg naar San Francisco waar ons hotel (Villa Florence) zich in Powell Street bevindt. Leuk hotel in Italiaanse stijl. Ligt gunstig voor alle leuke winkels (Saxt Fifth Avenue, Macey's, Apple store etc. etc.) Het kabeltreintje gaat hier langs het hotelop weg naar Fisherman's warf (maar dat is allemaal voor morgen).
We zijn gelijk maar even langs de Apple store gegaan om te kijken of we met de Ipad nog iets kunnen uitrichten, maar helaas. Het ligt aan de website dus daar gaan we maar een bericht naar sturen.
Lekker bij de buren gaan eten (Italiaans) en nu dus even de reispagina bijgewerkt van de afgelopen dagen. Morgen dagje slenteren wat weer eens iets anders is dan de hele dag in de auto, want we blijven in San Francisco.
Dag 2: Los Angeles - San Simeon
We werden wakker van een sms berichtje om 00:30 uur. Dank neef :-) en vanaf dat moment heeft Paul geen oog meer dicht gedaan omdat het voor zijn biologische klok al 8:30 uur was. Gelukkig past mijn biologische klok zich beter aan.
We wilden ons reisverslag maken en kwamen er toen achter dat de Ipad ons hier danig in de steek laat. Het tekstveld werkt niet en ook foto's toevoegen is niet mogelijk. Helaas dus. Vandaar dat we toch afhankelijk zijn van waar we computers tegenkomen en de foto's houden jullie tegoed
De reis ging van LA naar San Simeon met een tussenstop in Santa Barbara. Het was lekker zonnig vandaag. Op z'n hoogtepunt 90 graden Fahrenheit = 32,2C. Voor de tijd van het jaar is het erg warm. We hebben heerlijk op een terrasje in State Street, een hele leuke winkelstraat, de lunch gebruikt en vooral veel mensen gekeken. Want oh oh er loopt wat rond.
Toen weer snel in de auto op weg naar San Simeon waar we in Cambria het hotel hadden. Het is echt ongelooflijk hoe vaak en snel het landschap wisselt. Je raakt niet uitgekeken.
Ons hotel Cambria Pine Lodge lag midden in de bossen. En als je eerst het Hilton hebt gehad met formele mederkers die vriendelijk ' moeten' doen was dit het tegenovergestelde. Heel informeel, beetje houthakkers stijl. De kamers lagen in een soort barak tegenover het receptie gebouw. Het had wel wat weg van een schoolkamp. Maar erg gezellig met lekker eten.
We probeerden zo lang mogelijk wakker te blijven, maar om 9:00 uur gingen echt de luiken dicht. Helaas had mijn telefoon geen bereik waardoor die midden in nacht een geluid gaf dat ie leeg was waardoor Paul helaas weer wakker werd en niet meer in slaap kon komen... Dus hij treft het niet.
Dag 1 Amsterdam-Los Angeles
Gelukkig was het geen voorbode op slechte zaken het kamerverhaal van Van der Valk ;-)
De reis naar Los Angeles is spoedig verlopen. De reis van 10 uur en 26 minuten is letterlijk en figuurlijk voorbij gevlogen. Moet daar wel bij vermelden dat de Economy Comfort klasse een echte aanrader is. Paul kon heerlijk zijn benen kwijt en we zaten in een rij van 2 naast elkaar wat ook wel lekker was. Veel films, tv series etc. gekeken en veel spelletjes gedaan op de Ipad. Veel eten en drinken gekregen. Kortom perfect.
Aankomst in LA was wat minder daar we natuurlijk weer in de verkeerde rij stonden voor de immigratie. Paul was er al helemaal klaar mee vooral de manier waarop men alles in een lage versnelling doet met een houding van ' zeg er maar eens iets van' . Wel vervelend voor mensen die nog een ander toestel moesten halen, maar daar hadden we gelukkig geen last van.
Toen op zoek Herzt autoverhuur die in de aankomsthal zou moeten zijn. Echter daar waren alle balies weggehaald en hingen alleen nog maar bordjes. Bleek dat we in een shuttle bus moesten stappen. Ging allemaal toch nog wel vlot in een temperatuur van bijna 30 graden.
Bij Hertz aangekomen kregen we te horen dat de Q4 klasse niet meer beschikbaar was en dat we gratis geupgrade werden. Alleen wisten we nog niet waarnaar...... Verrassing was dan ook groot toen we arriveerden bij een Chevrolet Traverse. Die auto is echt mega groot!
Op naar het Hilton hotel wat bijna om de hoek van Hertz lag. Moet zeggen het leek op een Van der Valk. Echt een passanten hotel. Na koffers gedumpt te hebben (vreemd om niets uit te pakken) op zoek gegaan naar een winkelcentrum voor ons eerste bakkie Starbucks.
Het zal van der velden weer niet zijn
Komen we aan bij het Van der Valk hotel voor onze voorovernachting bleek dat onze kamer geannuleerd was....... Voor wie mij kent dan weet je hoe mijn gezicht heeft gestaan ;-) Gelukkig was er een zeer vriendelijke medewerkster van Van der Valk ons behulpzaam en heeft met Amerika gebeld om eea recht te zetten, want van daaruit was onze kamer geannuleerd zonder dat wij dat wisten! Dus een goede raad: boek nooit een kamer bij Hotels.com!!!!
Al met al is het dus toch goed gekomen. Hopelijk is dit geen voorteken voor onze komende 2 weken.